عمو قلی گلشهری؛ روحانی طناز و ورزشکار

حجت‌الاسلام سید محمد تقی شریفی جوان است از نسل دهه شصتی‌های خستگی‌ناپذیر. او هم معلم است، هم ورزشکار و هم مجری برنامه‌های طنز و بازیگر. در همه این زمینه‌ها هم موفق بوده است. رمز موفقیت او را می‌توان در نوع نگاهش به معنای «خدمت» دانست. آقا سید محمد لباس روحانیتش را لباس خدمت می‌داند، نه فخر فروشی و دلش می‌خواهد تا جایی که می‌تواند نوجوان‌ها و جوان‌ها را از بزهکاری دور کند.

او را اولین‌بار در مدرسه خودگردان «زمان» دیده بودم. روحانی خوش‌سیمای محله ثامن که همیشه لبخند به لب دارد. جوان است از نسل دهه شصتی‌های خستگی‌ناپذیر. او هم معلم است، هم ورزشکار و هم مجری برنامه‌های طنز و بازیگر. در همه این زمینه‌ها هم موفق بوده است.

رمز موفقیت او را می‌توان در نوع نگاهش به معنای «خدمت» دانست. آقا سید محمد لباس روحانیتش را لباس خدمت می‌داند، نه فخر فروشی و دلش می‌خواهد تا جایی که می‌تواند نوجوان‌ها و جوان‌ها را از بزهکاری دور کند.

طلبگی در فامیل ما مرسوم است

حجت‌الاسلام سید محمد تقی شریفی متولد 1365 است. چهره خندانی دارد. قرارمان در مسجد موسی بن جعفر(ع) آرمون24 است. به مجرد اینکه می‌بینمش یادم می‌آید که او را در مدرسه خودگردان زمان دیده ام. او در آنجا برای بچه‌های کار رایگان تدریس می‌کند. حتی یادم آمد که او را در جشن عید غدیر هم دیده‌ام که برای بچه‌ها اجرای طنز داشت.

او متولد همین خیابان شهید نوروزی در محله ثامن است. خانواده او پیش از اینکه اینجا بیایند ساکن پیچ تلگرد بودند. فرزند آخر است. پدرش هم همانند خودش روحانی بوده و زمانی که سید محمد 9سال داشته به رحمت خدا رفته است.

آقا سید محمد می‌گوید: «پدرم که فوت کرد مادرم جوان بود ولی ازدواج نکرد و پای ما بچه‌هایش ایستاد. او حالا خودش ازدواج کرده و 2دختر دارد. می‌پرسم چطور شد که طلبگی را انتخاب کردی، می‌گوید: «پدرم، عموها و پسرعموهایم اکثرا طلبه هستند و طلبگی در فامیل ما مرسوم است اما علاوه‌براین خودم بسیار علاقه‌مند بودم که دین را بفهمم و سپس کمک کنم دیگران هم بفهمند، به‌‌ویژه بچه‌ها، جوان‌ها و... . مشوق اصلی عموی من سیدغلامرضا بود که بارها کتاب‌های دینی و مذهبی خرید و به من هدیه داد. علاوه بر او مادرم بسیار حامی و مشوقم بود.»

معلمی در مدارس خودگردان حاشیه شهر

دیپلمش را می‌گیرد و وارد حوزه می‌شود. ولی شبانه پیش‌دانشگاهی را می‌خواند تا به دانشگاه برود. هرچند در آن دوره حوزه موافق تحصیل در 2جا نبوده است. سپس دوره تخصصی تربیت مدرس علوم دینی معادل فوق دیپلم را در مجتمع آموزشی شهید سعیدی زیر نظر حاج آقای قرائتی می‌گذراند.

آقا سید محمد در حال حاضر در سطح4 تحصیل می‌کند، او می‌گوید: «سطح3 حوزه بودم که اشاعه علمی که فراگرفته بودم برایم بیش از پیش دغدغه شد. اخلاقی دارم که دلم می‌خواهد اگر چیزی یاد دارم همان روز به دیگران آموزش بدهم و به فردا نرسد. با این روحیه به طریقی مسیرم به مدارس خودگردان در حاشیه شهر افتاد. در حال حاضر در چند مدرسه خودگران خادم فرهنگی، معلم دینی، عربی و پرورشی هستم.»

می‌پرسم از این راه درآمدی دارید؟ می‌گوید: «یادم نمی‌آید که پولی گرفته باشم و خدا حتما از طریق دیگری جبران می‌کند. در حال حاضر در مدرسه زمان و مدرسه حکمت گلشهر و مدرسه بشارت در پنجتن تدریس می‌کنم.»

شخصیت عموقلی پیرمردی است که ریش سفید بلند با لباس قرمز دارد. لهجه عمو قلی مشهدی-گلشهری است و شوخی‌های کلامی و طنز موقعیت را چاشنی کار قرار می‌دهد. در قالب شخصیت عموقلی سعی دارم ذهن بچه‌ها را درباره آسیب‌های اجتماعی و دوری از بزهکاری روشن کنم

طلبه فوتبالیست خوش‌تکنیک

زندگی آقا سید محمد ابعاد مختلف دیگری هم دارد. مانند ورزش، بازیگری و اجرای طنز. او ورزشکار قهاری است که مدال‌های زیادی هم دارد. از کلاس چهارم یعنی 10سالگی‌اش، مورد تشویق معلم‌ها قرار می‌گیرد که فوتسال بازی کند و به سبب قد و بالای بلندش دروازه بایستد.

در دروازه بسیار جدی بازی می‌کرده و از شیرجه‌زدن ترسی نداشته است. در مسابقات ناحیه آموزش و پرورش بارها همراه تیمش مقام قهرمانی را به دست آورده است و در مسابقات استانی هم سوم شده‌اند. او یا دروازه‌بان بوده یا مهاجم، تخصص او لایی زدن است وقتی خاطرات لایی‌زدن‌ها را تعریف می‌کند از ته دل می‌خندد.

تا وقتی در مدرسه بوده که در تیم‌های دانش‌آموزی بازی می‌کرده و پس از آن هم مدتی در تیم امید گلشهر بازی کرده است. او می‌گوید الان درگیر درس و تدریس و حوزه شده اما باز هم هفته‌ای 2تا 3بار می‌رود فوتبال بازی می‌کند و هنوز هم لایی می‌زند. او همچنین والیبال هم بازی می‌کند و می‌گوید که در تیم والیبال حوزه علمیه همانند سعید معروف به او «سید معروف» می‌گویند.

لباس طلبگی لباس خدمت است نه چیز دیگری. اجرای طنز هم خدمت به خلق است

بازیگری با لباس روحانیت منافاتی ندارد

بازیگری فصل دیگر زندگی آقا سید محمد است و از نظر او با لباس روحانیت منافاتی ندارد. سید محمد می‌گوید: «لباس طلبگی لباس خدمت است نه چیز دیگری. اجرای طنز هم خدمت به خلق است. زمانی که دانش‌آموز بودم در ایام پخش فیلم کلاه قرمزی، به اجرای طنز و تقلید صدا علاقه‌مند شدم. اولین اجرای من خیلی مورد استقبال قرار گرفت و بچه‌ها حسابی خندیدند.

گذشت تا 3سال پیش جشن هیئت مریدان حضرت زینب(س) در محله خودمان. برای اجرای طنز شخصیتی به نام عموقلی ساختم. شخصیت عموقلی پیرمردی است که ریش سفید بلند با لباس قرمز دارد. لهجه عمو قلی مشهدی-گلشهری است و شوخی‌های کلامی و طنز موقعیت را چاشنی کار قرار می‌دهد. در قالب شخصیت عموقلی سعی دارم ذهن بچه‌ها را درباره آسیب‌های اجتماعی و دوری از بزهکاری روشن کنم همچنین احکامی را به زبان طنز بیان می‌کنم.»

سید محمد سریال آخر خط

سید محمد در ساخت 2مستند پیاده‌روی اربعین مشارکت داشته و همچنین تجربه بازیگری در سریال تلویزیونی را هم دارد. می‌گوید: «در سریال طنز آخر خط که از شبکه3 پخش شد بازی می‌کردم. کارگردان کار آقای علی مسعودی است و موضوع آن به مدافعان حرم اختصاص دارد. من در آنجا نقش یکی از مدافعان حرم را بازی می‌کردم به نام سید محمد. آن مجموعه 26قسمت بود و از شبکه3 پخش شد.»
او از تجربه دیگرش می‌گوید که در مسیر پیاده‌روی اربعین رقم می‌خورد: 5سالی می‌شود که می‌رویم در مسیر پیاده‌روی اربعین و آنجا موکبی داریم که در عمود 535 قرار دارد به نام موکب حضرت مسلم بن عقیل. در آن موکب هر کدام از طلبه‌ها به خدمتی مشغول است و من هم به زائران خسته از راه رسیده کمک می‌کنم. در قسمتی از موکب هم خیمه‌ای دارم و سعی می‌کنم احکام یا حدیث برای زائران بگویم.

لینک کوتاه